پتروگرافی و ژئوشیمی سنگ های نفوذی در منطقه آنتیموان دار شورچاه، جنوب شرق زاهدان

منطقه آنتیموان دار شورچاه در پهنه فلیش شرق ایران واقع شده است. قدیمی ترین واحد زمین شناسی در این منطقه شیست ها و فیلیت های کرتاسه تا ائوسن است. این سنگ ها به وسیله توده های گرانیتی، دایک های فلسیک و رگه های کوارتزی و استیبنیتی قطع شده اند. سنگ های نفوذی این منطقه شامل: توده ها، رگه ها و دایک های گرانیتی، گرانودیوریتی و آپلیتی است. گرانیت ها به طور عمده توده ای، خاکستری رنگ، دانه درشت و دارای بافت های گرانولار، پورفیری و کاتاکلاستیک هستند و بیشتر از کانی های پلاژیوکلاز، فلدسپار پتاسیم، کوارتز، بیوتیت، موسکوویت و اپاک تشکیل شده اند. این سنگ ها به طور عمده پرآلومین تا متاآلومین، کالک آلکالن و مربوط به کمان ماگمایی است. دامنه تغییرات sio2 در سنگ های نفوذی از 61 تا 75 است. نمودارهای تغییرات نشان دهنده روند خطی کاهش در al2o3، cao، feot، mgo و tio2 با افزایش sio2 هستند؛ در حالی که k2o و na2o با افزایش sio2 روندی افزایشی نشان می دهد. بر اساس نمودارهای عنکبوتی بهنجار شده نسبت به مورب و پلاژیوگرانیت های شکاف میان اقیانوسی، ناهنجاری های منفی nb و ti و ناهنجاری های مثبت k، rb، th و u و به ویژه pb بیانگر خاستگاه آذرین گوشته ای و به ویژه نقش پوسته اقیانوسی فرورفته سیستان و گوه گوشته ای روی آن در تشکیل ماگمای سازنده و نقش پوسته قاره ای در آلایش ماگمایی است.